روش های بازیافت ضایعات الکترونیکی

بازیافت ضایعات الکترونیکی

در روش های بازیافت ضایعات الکترونیکی رشد و توسعه تولید تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی از یک سو و عمر مفید کوتاه این تجهیزات از سوی دیگر باعث ایجاد حجم زیادی از ضایعات الکتریکی و الکترونیکی شده است. اگرچه روش‌های کلی مانند دفع و سوزاندن این زباله‌ها وجود دارد، اما این روش‌ها دارای معایب اقتصادی و زیست‌محیطی هستند. زباله های الکترونیکی از نظر مواد و اجزاء بسیار متنوع و پیچیده هستند و آمار منتشر شده توسط سازمان های مختلف حاکی از حجم زیاد این زباله ها است. بنابراین برای بازیافت ضایعات الکترونیکی کارآمد این زباله ها، مدیریت کارآمد، زیرساخت های کافی و برنامه ریزی منسجم مورد نیاز است. امروزه بسیاری از کشورها و سازمان ها قوانینی را برای استفاده مجدد و بازیافت آلاینده های الکترونیکی به منظور کاهش دفع آنها وضع کرده اند. خوشبختانه اقدامات موثری در این زمینه در کشورمان ایران انجام شده است. در این تحقیق سعی شده است زباله های الکترونیکی از ابعاد مختلف از جمله میزان و ترکیب زباله های الکترونیکی، مزایای بازیافت، مراحل کلی فرآیند بازیافت و مدیریت پسماند به اختصار بررسی شود. در این مقاله قصد داریم شما را با روش های بازیافت ضایعات الکترونیکی و خطرات ناشی از آن آشنا کنیم.

ضایعات منظمی در زمینه خرید ضایعات در خدمت همشهریان تهرانی خود میباشد.

سوزاندن ضایعات الکترونیکی

در روش های بازیافت ضایعات الکترونیکی سوزاندن ضایعات الکترونیکی جامد شهری فرآیندی است که در آن زباله های جامد سوزانده شده و به خاکستر و پسماندها یا گازهای کم خطر تبدیل می شوند. در این روش حجم زباله تا ۹۰ درصد کاهش می یابد. این روش در شهرهایی که با مشکل کمبود زمین مواجه هستند استفاده می شود. از این دستگاه علاوه بر کاهش حجم می توان برای کاهش یا حذف خواص سمی مواد نیز استفاده کرد. هنگام دفع زباله های الکترونیکی، مقدار قابل توجهی از مواد در خارج از شهر و در کنار رودخانه ها جمع می شود. دود حاصل از احتراق آن منطقه وسیعی را آلوده می کند. از آنجایی که تنوع مواد در الکترونیک ضایعات بسیار زیاد است، سوزاندن آنها خطرناک است. به عنوان مثال، هنگامی که مواد بازدارنده شعله سوزانده می شوند، مس به عنوان یک کاتالیزور برای تولید دیوکسین و سوزاندن بازدارنده های شعله در مدار عمل می کند. طبق گزارشی در ایالات متحده، سوزاندن کامپیوتر ضایعات بزرگترین منبع دیوکسین در ایالات متحده، کانادا و یکی از بزرگترین منابع فلزات سنگین در جو است. با توجه به اینکه سوزاندن زباله یکی از مهم ترین روش های دفع زباله است و در دهه های اخیر از اشکالات اصلی این روش بوده است.

بنابراین سوزاندن کامپیوتر ضایعات به دلیل تنوع مواد و عناصر موجود در آن باعث انتشار آلاینده های مختلف و اغلب سمی در هوا می شود که هم بر محیط زیست و هم بر سلامت موجودات زنده اثرات مخربی دارد. همچنین کنترل و حذف این آلاینده ها هزینه بر است.

دفن ضایعات الکترونیکی

برای دفن ضایعات الکترونیکی خاک را حفاری کنید و مواد را در آن دفن کنید به گونه ای که مواد به طور کامل از محیط جدا شده و احتمال آلودگی آب، خاک و هوا در حال حاضر و آینده به صفر برسد. برای انجام این تمهید بهداشتی، در مرحله اول، محل دفن زباله باید از نظر آب زیرزمینی و نوع خاک دارای شرایط خاصی باشد. در چنین زمینی با رعایت اصول آماده سازی و جنبه های فنی می توان آرزوی ایجاد محل دفن بهداشتی را داشت. بنابراین اولین قدم در ایجاد یک چیدمان بهداشتی مکان است. انتخاب مکان مناسب از بسیاری از مشکلات فنی و زیست محیطی که ممکن است در آینده ایجاد شود جلوگیری می کند. نفوذناپذیری محل دفن زباله شرط اصلی دفن زباله کامپیوتر است. تقریباً چنین مکانی وجود ندارد. به عبارت دیگر، در نهایت تمامی محل های دفن زباله، حتی بهترین طراحی شده و ساخته شده، نفوذ ناپذیری خود را از دست می دهند. مطالعات نشان داده است که در تخلیه مانیتور، لوله های پرتو کاتدی در محل تخلیه وجود دارد. مقادیر قابل توجهی سرب وارد شیرابه محل دفن می شود. محل دفن زباله نه تنها شیرابه، فلزات سنگین و عناصر آنها را به داخل ارتفاعات نفوذ می کند، بلکه امکان آتش سوزی در این مکان ها را نیز فراهم می کند. دفن زباله های کامپیوتری و نفوذ شیرابه باعث آلودگی آب های زیرزمینی و خاک می شود. بنابراین باید تا حد امکان از دفن زباله های کامپیوتری پردازش نشده و بازیافتی خودداری شود.

بازیافت ضایعات الکترونیکی

امروزه بازیافت و بازیافت راه حل اصلی در درمان انواع زباله ها می باشد. بنابراین بازیافت ضایعات الکترونیکی در بسیاری از کشورهای صنعتی و حتی برخی کشورهای جهان سوم مانند هند به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و اجرا می شود.
روش تجزیه زیستی: یکی از فناوری های نوینی که به عنوان روشی مناسب در بازیافت زباله های الکترونیکی مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از روش تجزیه زیستی است. در این روش از میکروارگانیسم ها برای بازیافت فلزات سنگین استفاده می شود که نسبت به روش های دیگر هزینه کمتری دارند و آلودگی شیمیایی ناشی از بازیافت زباله های الکترونیکی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. بسیاری از محققان ژاپنی استفاده از مواد زیست تخریب پذیر در ساخت تراشه های الکترونیکی را در مقیاس وسیع مورد مطالعه قرار داده اند. این ترکیبات گیاهی از موادی مانند پلی لاکتیک اسید که از ذرت مشتق شده و به راحتی زیست تخریب پذیر است، ساخته شده اند. علاوه بر این، احتراق چنین موادی گازهای سمی تولید نخواهد کرد. این گروه امیدوار است از مواد زیست تخریب پذیر برای راه اندازی دستگاه های الکترونیکی جدیدی استفاده کند که به راحتی در چرخه های طبیعی بازیافت شوند و هیچ عواقب نامطلوبی از بازیافت الکترونیکی نداشته باشند. با توجه به آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که مجموعه تجهیزات الکترونیکی قابل بازیافت یک کالای مصرفی با ارزش محسوب می شود و اگر قابل بازیافت و استفاده مجدد نباشد زباله های الکترونیکی خواهد بود. به نام؛ زیرا اجزای آن سمی بوده و زیست تخریب پذیر نخواهند بود.

بازیافت به روش استفاده از ژل سلولزی

در روش های بازیافت ضایعات الکترونیکی در سال‌های اخیر اقدامات زیادی در کشورهای مختلف برای کاهش حجم زباله‌های الکترونیکی و استفاده از روش‌های مناسب در تولید تجهیزات الکترونیکی انجام شده است، اما در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مانند چین، کارگران همچنان مجبور به کسب درآمد هستند. ماسک‌های تنفسی ناشی از انتشار این آلاینده‌ها در محیط، با خطرات تماس مستقیم با این نوع زباله‌ها مبارزه کرده و نادیده می‌گیرند. دانشمندان ژاپنی ادعا می کنند که کاغذ روزنامه یکی از مهم ترین اجزای فرآیند بازیافت طلا و سایر فلزات گرانبها از زباله های صنعتی است. ابتدا روزنامه های قدیمی را خرد کرده و از آنها خمیر درست کردند. سپس با افزودن برخی مواد شیمیایی مانند کلر و فرمالدئید ژل کاغذی ساختند و با خشک کردن ژل آن را به پودر تبدیل کردند. برای این آزمایش، مقادیر زیادی ضایعات صنعتی حاوی فلزات گرانبها مانند طلا، مس، آهن و روی ذوب شد. خاصیت قابل توجه با استفاده از بازیافت به روش استفاده از ژل سلولزی انجام می شود. سلولز ذاتا خاص و اختصاصی نیست، بنابراین مواد شیمیایی به راحتی در فرم آن نفوذ می کنند که منجر به قدرت جذب بالای آن می شود. با این حال، هنوز مشخص نیست که چرا ژلاتین کاغذ فقط فلزات گرانبها را جذب می کند.

بازیافت برد الکترونیکی

محققان چینی روش جدیدی را برای بازیافت تخته ها بدون انتشار سموم در محیط کشف کرده اند. بردهای الکترونیکی عموماً از تخته ای تشکیل شده اند که مدارهای مسطح روی آن از مواد عایق مانند قطعات الکترونیکی و قطعات الکترونیکی مانند خازن ها، مقاومت ها و تراشه ها ساخته شده اند. آمارها نشان می دهد که تعداد بردهای الکترونیکی تولید شده در جهان سالانه رشد می کند و چین و تایوان به تنهایی در مجموع بیشترین درصد از بردهای الکترونیکی تولید می کنند. امروزه تنها درصد کمی از بردهای الکترونیکی منسوخ بازیافت می‌شوند و بازیافت برد الکترونیکی همان درصد کمی معمولاً به کارخانه‌های ذوب مس ریخته می‌شوند که گازهای سمی را در جو آزاد می‌کنند.

بازیافت پودر میدان مغناطیسی

بازیافت پودر میدان مغناطیسی: محققان دانشگاه شانگهای جیائوتنگ روش جدیدی را برای بازیافت قطعات الکترونیکی ایجاد کرده اند که شامل پودر کردن بردهای الکترونیکی و سپس جداسازی فلز از مواد غیرفلزی با استفاده از میدان مغناطیسی با ولتاژ بالا است. محیط خلاء برداشته می شود و مواد غیرفلزی در قالب های کوچک به دست می آید. با استخراج آلومینیوم و قلع به کار رفته در این صفحات، ماده ای باقی می ماند که در گذشته بازیافت آن دشوار بود. با این روش قسمت های غیرفلزی این صفحات پودر شده و پس از افزودن در دمای بالا خرد شده به قالب تزریق می شود. برخی از این مصالح مانند بتن مسلح، مستحکم هستند و می توانند جایگزین مناسبی برای چوب باشند و در ساخت مصالح ساختمانی یا مواد اولیه اماکن عمومی مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین، در آینده، نیمکت پارکی که روی آن می‌نشینید ممکن است از ضایعات رایانه شخصی ساخته شود. در مورد بازیابی کامپیوتری باید توجه داشت که بازیابی یک شی با یک ترکیب واحد نیست، بلکه بازیابی تجهیزات با عناصر و ترکیبات بسیار و متنوع است، بنابراین طبیعی است که بازیابی تجهیزات، وسعت و خطرات مذکور باشد.